Ik heb een magnifiek idee: Fine Aid

Soms gaat me bij het aandachtig lezen van dit blog een lichtje op. Misschien vergaat het sommigen onder u, hooggeëerd publiek, dan net als ik. In je brein groeien de contouren van een magnifiek idee. Het is van een zo simpele schoonheid, dat je je afvraagt, hoe is het in hemelsnaam mogelijk dat nog niemand hieraan heeft gedacht.

Ik kreeg die aha-erlebnis bij het bestuderen van www.thailandblog.nl/stelling-van-de-week/betalen-seks-vorm-geweld/ en de op dat moment vijftig reacties van mensen die zich op ‘betalen voor seks is een vorm van geweld’ hadden gestort. Opvallend en misschien niet zonder betekenis is, dat slechts een kleine minderheid van hen enige aandacht schonk aan het voorspel van de stellingnemer/-neemster: moet Thailand net als Zweden hoerenlopers gaan beboeten om prostitutie aan te pakken?

Ja, zeg ik uit de grond van mijn hart. En liever vandaag dan morgen. Utopie, zo’n aanpak in Thailand? Welnee. In het volle licht van mijn schijnwerper toon ik u een Plan van Actie, dat met uw enthousiaste medewerking absoluut gaat slagen.

No problem?

Ach, weer een plan, hoor ik u denken. Zeg eerst maar eens wat je zelf van ‘betalen voor seks’ vindt. Ai, daar hebt u me bij m’n taas. Laat ik de makkelijke weg kiezen en zeggen waarvoor ik wis en zeker niet kies. Dat is de no problem-benadering in de typisch Hollandse setting van blijheid in door de overheid gereguleerde vrijheid. Niks mis met body-selling, mits uit vrije wil beoefend, vindt een vrouwelijke reageerder. “Seks is lekker, en waarom zou je geen geld mogen verdienen met iets wat je lekker vindt.”

Zo’n ultieme vorm van marktwerking past eenvoudigweg niet in mijn idee van kapitalisme met een menselijk gezicht. Noem het een commerciële handicap, maar ik krijg dit ‘Moet kunnen’ niet vertaald in een praktisch advies aan mijn schoolgaande dochter:

“Meiske, staak je gezucht, gooi je studieboeken weg. Seks is veel lekkerder. Straks kun je van je hobby je werk maken. Gooi je lichaam in de verkoop en je zult nog lang rijk en gelukkig leven.” Maar vrijheid blijheid, ik wens mevrouw reageerder en haar 20+ thumbs uppers wijsheid en succes bij de educatie van hun kroost.

Snel verder naar de onthulling van mijn Plan van Actie. Nog even dit hobbeltje nemen, bij wijze van waarschuwing. Gelet op de grote cultuurverschillen met Thailand is het onmogelijk het ‘Zweedse model’ klakkeloos over te nemen. Een ’Zweedje doen’ kan alleen in hoogbeschaafde samenlevingen als de onze, waar de vrouw slechts als beschermde menssoort  te bewonderen is. Daaraan gingen decennia praktijkervaring met positief discriminerende wetgeving vooraf, die snoodaard man zijn lesje en plaats hebben geleerd.

Fine Aid

Thailand is helaas nog lang niet zo ver. Niet bij de pakken neerzitten, want hier komt eindelijk de Thaise variant van het Zweedje doen: Fine Aid. Die naam is, u vermoedde het al, ontleend aan het wereldvermaarde bar fine-concept, dat uitbaters/gelegenheidsgevers van Thaise vermaakscentra een graantje laat meepikken uit de prostitutie-ruif.

Fine Aid introduceert een zgn. Breed Boete Stelsel dat een consequent tweesporenbeleid volgt. Zowel seksproducenten als seksconsumenten worden in hun portemonnee gepakt. Geen hypocrisie dus, zoals in het Nederlandse softdrugsbeleid, dat de blower legaal high laat worden maar de groothandel in grondstoffen voor zijn joint illegaal verklaard.

Fine Aid, legaal stevig geworteld in de Thaise anti-prostitutiewet, stuurt SeksAidWorkers naar alle oorden waar onomstotelijk handel in menselijk vlees wordt bedreven: van bierbar tot massagesalon, van hotel tot bordeel, van a gogo tot disco. Exploitanten krijgen te maken met een vaste en een variabele boete. De vaste is gerelateerd aan het aantal daar werkzame body-sellers, de variabele wordt bepaald door aantal body-buyers per dag.

Smoesjes van aangehouden potentiële body-buyers als ‘ik kwam alleen maar een biertje drinken’ krijgen van de SAW-ers een standaard-gevatte repliek: “Voor slap gelul was u hier niet gekomen en u komt er evenmin mee weg.” Wel zal Fine Aid het financiële leed naar draagkracht verzachten. Conform de geldende praktijk zullen volbloed Thaise-etablissementen en honderd procent Thaise bezoekers 80 procent lager beboet worden dan hun Farang-equivalenten.

Alle fines gaan in een enorme pot, waarin zich ook de namen van alle geregistreerde sekswerkers bevinden. De opbrengst wordt deels uitgekeerd aan de families van uit hobby of armoe gedwongen body-sellers. Fine Aid houdt met maandelijkse uitbetalingen die families onder curatele teneinde verspilling en goklust te beperken. De rest van de Fine-pot gaat naar regionale en plaatselijke ontwikkelingsprojecten voor werkgelegenheid, educatie en andere nuttige voorzieningen.

Wildneukers

Mits consequent uitgevoerd voorspel ik dat over tien jaar Fine Aid nog verbluffender resultaten oplevert dan het Zweedse origineel. De snuggers onder u wil ik dit verrassinkje uit het Fine Aid-pakket niet onthouden: tegen zgn. Wildneukers wordt zeer streng opgetreden. Zij worden in de traditionele vermaakscentra naakt aan schandpalen genageld.

In die positie krijgen zij 69 met de vlakke hand toe te dienen petsen op het achterwerk. Deze met symbolische zorgvuldigheid berekende lijfstraf wordt begeleid met de voor daders en publiek door luidsprekers versterkte waarschuwing: “Stouterds, nooit meer doen, anders pakken we u van voren aan.”

Ik geef u dit op een briefje:

• snelle afname van het aantal prostitutie-gelegenheidscentra omdat exploitanten hun winsten fors zien teruglopen;
• alleen de goede, menselijke exploitanten zetten hun bedrijf voort. Hun etablissementen zijn herkenbaar aan het vignet ‘Aid Center’ bij de voordeur;
• het aantal body-sellers daalt schrikbarend. Velen keren als door een magneet aangedreven terug naar hun inmiddels welvarende oorden van herkomst;
• de combinatie van minder aanbod en tarieven die dankzij Fine Aid op het niveau van bij moeders thuis zijn raakt ook het aantal body-buyers in een duizelingwekkende neerwaartse spiraal;
• standvastige bezoekers krijgen na betaalde ontlading een diploma ‘Excellent Aid Worker’ overhandigd;
• Thailand wordt met Fine Aid een ‘gewoon vakantieland’, een metamorfose die luid wordt toegejuicht door alle moralisten, feministen, keurige toeristen en nette expats;
• de trek van platteland naar stad maakt een ommekeer. Bangkok krijgt lucht;
• corruptie in het Fine-systeem zal beperkt blijven, vooral omdat Fine Aid wegens groot succes geen lang leven beschoren is.

Opwindend

Nog een positief resultaat, zij het wat minder belangrijk, is dat het vertoeven op aan Thailand gewijde web-fora of een blog als dit aanzienlijk minder opwindend en zenuwslopend wordt voor u als lezer, voor schrijvers en moderatoren.

• Fine Aid maakt een einde einde aan het oeverloze gediscussieer over bargirls, bad girls, good girls en bespiegelingen over het waarom van hun activiteiten. Ook op Thailandblog gaat het in de naaste toekomst alleen nog maar over Thaise mensen zoals wij;
• het excuus ‚mijn gerief helpt anderen aan een beter bestaan’ gaat niet meer op. Reageerders die zich door Fine Aid in lustbeleving en portemonnee genomen ontmaskeren zichzelf als egoïstische zelfbevredigers;
• beschuldiging dat een glaasje prik bestellen in een hoerentent medeplichtig maakt aan mensenhandel, slavernij, uitbuiting en zelfdoding kunnen naar de vuilnisbelt van de geschiedenis. Moraalridders kunnen nu de goede daad bij hun vermanend woord voegen door naar de beschaafd geworden vermaakcentra af te reizen om een bijdrage te leveren aan het nieuwe Thailand.

Kortom, Fine Aid brengt het beste in de mens naar boven. U heeft nu genoeg kunnen zien. Met dank voor uw aandacht doe ik de schijnwerper uit en stap van dit podium. Bij de uitgang van de zaal vindt u flyers en stickers van Fine Aid. Deel ze uit aan uw vrienden en kennissen in en buiten Thailand. Meld u aan als aspirant SAW-er. Geen woorden maar daden, aan de slag!